به اندازه ی تو کسی نیست که بتونه غمم و کم کنه... بدونه یه وقتایی لازمه که تنهام بذاره و ترکم کنه
کسی نیست مثل تو با صداش بخوابم و رو ابرا بیدار شم... همیشه بلد باشه چیزی بگه که تو اوج دلتنگی خوشحال شم
به اندازه ی تو کسی نیست که دستام به دستاش عادت کنن... یه جوری کنارم نشستی ، همه به آرامش من حسادت کنن
تو همــونی که صدام کرد... اسمم و به یادم آورد... من و آغوشش گرفت و
صـــــــد دفعه با من زمین خورد
نظرات شما عزیزان:
|